|
Za svu pazhnju, podrshku i prijateljstvo Dushko Trifunovic' se sjajno oduzhio Novom Sadu, ali isto tako i Novi Sad se oduzhio Dushku. Za shezdesetogodishnjicu knjizhevnog zhivota i rada priredjen mu je, u novembru 2005. godine, velichanstven koncert u Srpskom narodnom pozorishtu. Kompanija Instel uvela je knjizhevnu nagradu (Dushko je prvi njen dobitnik) koja c'e se zvati Dushkovim imenom. Na dan komemoracije, gradonachelnica Novog Sada, Maja Gojkovic', u sali Matice srpske proglasila je Dushka Trifunovic'a gradonachelnikom poezije i pjesnika Novog Sada. Da bi za sva vremena pochivao u Sremskim Karlovcima.
Pjesnichki, a bosanskohercegovachki i jugoslovenski velikan poezije, Dushko Trifunovic' najljepshe i najplodnije godine zhivota ostavio je u Sarajevu. Preko tri decenije.
– U Sarajevu sam napisao svoje najbolje pjesme, djeca su mi se tamo rodila, grob moga oca je tamo, pa sam se trudio da zasluzhim i u tom gradu dobijem ulicu kad umrem, biblioteku da nazovu mojim imenom. Ali sada c'e Sarajevo imati toliko mnogo ratnika i heroja … mene nec'e nishta zapasti.
Hoc'e li Sarajevo umjeti da misli, kao shto je Dushko pjevao u njemu, i da mu se oduzhi? Drugi su to vec' uchinili.
U obimnom, a sjajnom eseju o Dushku Trifunovic'u, u knjizi Chasna dokolica, pjesnik Pero Zubac zapisao je i ove redove:
– Mladi pesnici su ga svojatali kao uchitelja, stari su mu merkali mane. Deca su ga volela, uchitelji citirali, recitatori kazivali, najpoznatiji pevachi pevali; oni koji su planirali podmladjivanje nashih akademija izbrisali su ga sa spiskova unapred. Neko ko je narodni ne mozhe biti u eliti. Neko ko je svachiji, nije nichiji. Neko kome veruju na nevidjeno, nec'e verovati naslepo.
Vlast je vishe pjesnike proganjala, nego li je poeziju chitala, pa zato ulicama, trgovima i shkolama daje imena za koja niko nije chuo.
Uostalom, Dushko Trifunovic' je sebi, za zhivota, podigao spomenike na koje rdja nikada nec'e pasti, koje niko nec'e rushiti. Ostavio je za zhivoga 84 knjige pjesama i chetiri romana. To je pjesnichki obelisk koji sija na sve strane i na daljine. I sam Dushko nam je poruchio: – pamtite me po pjesmama mojim!
I tri knjige shtampane u povodu godishnjice smrti, 28. januara 2007. godine, su najljepshi temelji tog obeliska. One c'e se uklopiti u prelijepi spomenik od mermera koji c'e krasiti Brdo Cherat, na gradskom groblju u Sremskim Karlovcima. Na chetiri strane Novog Sada chetiri velikana: Zmaj Jova, Branko Radichevic', Mika Antic' i Dushko Trifunovic'. A shto se knjiga tiche Dushkovu poeziju ne treba objashnjavati vec' chitati i pamtiti, a kroz muziku ga i slushati. Dushko je akademija sam po sebi.
Ko ima Dushkove knjige poezije – ima veliko duhovno bogatstvo, a ono svima treba.
|