Gradimir Gojer
IZLOŽBENI TRIPTIH
SALKE PEZE
Zapisano povodom otvaranja četrnaeste samostalne
izložbe akademskog slikara Salke Peze u foajeu Bosanskog narodnog
pozorišta u Zenici. |
|
Oplemenjujući 90.
obljetnicu dramatičarskog rada Radovana Marušića, istaknutog
teatarskog djelatnika i književnika u Bosanskom narodnom pozorištu,
u Zenici je otvorena izložba slika Salke Peze, akademskog slikara iz
Mostara, direktora Narodnog pozorišta u ovom gradu.
Nije zanemarljiva
činjenica da Pezo ovom izložbom čini svojevrstan artistički prezent
svom kolegi Radovanu Marušiću, povodom njegove značajne autorske
obljetnice. Međutim, ovdje se radi o aktu koji je daleko od
prigodničarstva. Radi se o izložbi koja u stvaralaštvu Salke Peze
može biti i prekretničkom, ali je zasigurno signalom jedne posvema
nove žudnje, koju ovaj umjetnik izrazite senzibilnosti otvara u svom
načinu apsolviranja sure i infemalne stvarnosti oko nas.
Salko Pezo, obiteljskom
intonacijom baštini slikarski nerv, jeste i može biti reprezent
slikarstva naše suvremenosti u Mostaru... Jer osim Juse Nikšića,
Florijana Mićkovića, Vlade Puljića i još ponekog nositelja autorske
aure u likovnoj djelatnosti, on zasigurno jeste i spojnica sa
negdanjom briljantnom slikarskom tradicijom Mostara.
Na izložbi u foajeu
Bosanskog narodnog pozorišta u Zenici, Salko Pezo donosi
triptihonski zatvorenu cjelinu svog traganja. Slikarskog traganja.
|
Salko Pezo: Avlija II |
|
Salko Pezo: Neretva
I |
|
Jer, u njegovom opusu
prepliću se tendencije, upravo, zorno, eksplicirane, na ovoj
izložbi. Pezo u prvom dijelu, ili na prvoj plohi ekspliciranja svog
artističkog ega bavi se najgradskijom, dokraja urbaniziranom
tendencijom vlastitog slikarstva. Avlija, taj mozaikni, suštinski
pozicioniran sklop obiteljskog harmonizma, niz kamenova zaprema gro
njegovih platana.
Tu je boja magijsko
sredstno prodiranja u emotivni tonus kamena. Velika tema kamena tu
začinje novu stranicu u njegovom stvaralaštvu. Pezine Avlije djelo
su studijskog poniranja u suštinu hercegovačke obitelji, a njegovo
vladanje bojom razvidna je vododjelnica između naiviteta prikaza
hercegovačkog kozmosa i univerzalije svake vrste.
Druga ploha izlagačkog
opusa ponajviše duguje imaginacijskom filtru kroz koji umjetnik
promatra tradiciju vlastitog naroda i zavičaja. Čuveno Šejh Jujino
turbe sa legendarnim zapisom: "Ne kaži nikada u Mostaru da si učen",
te autorska, sadašnjici, ali i futurizmu okrenuta slika blagajske
tekije su one dominante koje Pezu iskazuju kao vrsnog crtača i
moćnog imaginatora pro futuro.
Treći, pak, ciklus
okrenut je pozicioniranju i likovnoj evokaciji Neretve, koja u
situaciji umjetnikovog potonuća, za vrijeme jednog od raftinga
porađa spektar dubinske vizure ove rijeke - ljepotice...
Izložba u teatru
zasvjedočila je o početku novih (triju!) stilema Salke Peze, ali i o
ozbiljnosti promišljanja likovnog programa ove, ipak, eminentno,
teatarske kuće. Vidio sam jednu mostarsku izložbu daleko od Mostara,
koja je svjedočila o duhu ovog grada i regije.
Marušićevoj obljetnici
ova izložba je dodala ozbiljnost.
|
|
|