Oglasio se, i javno, Relja Bugarinović, predsjednik Komisije za izmjene naziva ulica i javnih ustanova u Bijeljini. Njegov retrogradni izliv mišljenja i pogleda na život pokazuje i njegovo samo biće. Nema ni tolerancije, ni umjerenosti, ni pravičnosti. To je isti onaj rječnik i bijes jurišnika i odbornika sa sjednice Skupštine opštine Bijeljina, 15.8.1992. godine, kada je donešena Odluka o hirovitom brisanju imena ulica, trgova i ustanova i davanja novih. U toj neobuzdanosti nestala su i imena velikana Dr. Kecmanovića, Rodoljuba Čolakovića, Veselina Masleše, Ervina Egona Kiša, te Trg oslobođenja, Trg žrtava fašističkog terora i tako redom. Rehabilitovani su fašisti, četnici, koljači, nikogovići, a uz sve to zapljusnula su imena iz mitologije, mitomanije i ostala. Iskazano je elementarno nepoznavanje vrijednosti ličnosti, neznanja i primitivizma. Tako su Andrić, Ćopić, Vasko Popa, Desanka Maksimović dobili njive i sokake. U tim jurišničkim zanosima i brisanju i davanju novih imena išlo se do neukusa u srbovanju i brisanju svega što nije srpsko. Tada se to moralo prihvatiti, ali većina građana nije mogla, ni tada ni danas, to shvatiti i odobriti. Žalosno je što je sve to, i nakon četrnaest godina, zabetonirano. U Skupštini opštine, i pozicija i opozicija, to uporno čuvaju. Da nije tako ne bi mogao Relja Bugarinović biti predsjednik Komisije. Za to Relja i nije sam krivac, što uporno brani neodbranjivo, već i SO Bijeljina. Predsjednik Komisije je zarobljenik sopstvene tame iz koje ne može da izađe. Živi životom poraženih, ali ne i iskorijenjenih naciošovinista. On još živi u 1992. godini sa jahačima Apokalipse. To je njegova muka i pravo. Ali, čim njegovo pravo krši i vrijeđa ljudska prava i prava drugih onda to više nije u skladu sa osnovnim ljudskim pravima. U ovom slučaju, on osporava pravo drugim narodima koji žive u Bijeljini. Skupština opštine Bijeljina (u zasjedanju) mora odmah raščistiti sa takvim rigidnim predsjednikom Komisije. Onaj ko i dalje, u ime Opštine, srbuje, ne može i ne smije imati podršku. Sa Reljom i Reljama nema ni kretanja, ni praštanja ni pomirenja ni tolerancije. Sve što je suprotno tome, ma od koga dolazilo, ugrožava i krši osnovna ljudska prava, a, u ovom slučaju, to je loše za Bijeljinu. I aktuelna vlast može biti humanistička, ako je utemeljena na zakonima opšteg dobra za sve građane.
Ljubav prema čovjeku nije, govorio je Fjodor Mihajlović Dostojevski, vladavina nad drugima i pokoravanje drugog, već poštovanje slobode drugog.
Otuda, predsjednik pomenute Komisije treba da bude civilizovan, pravičan, umjeren, tolerantan i da poštuje Muslimane/Bošnjake, naše sugrađane i prihvati njihova prava kao i prava ostalih, a sve u skladu sa Opštom deklaracijom OUN o ljudskim pravima. A Relja i Relje neka i dalje žive u svom mraku. To je njihovo, i samo njihovo, pravo.
Lazar Manojlović,
član Helsinškog komiteta za ljudska prava u BiH
|